ارتکاب به جرم خیانت در امانت از جرم هایی است که در اسلام بسیار زشت شمرده شده است.
آموزه های دین اسلام خیانت در امانت را بسیار بد و مذموم می داند
و اتفاقا در این زمینه آیه ها ی قرآنی و روایت هایی در این زمینه وجود دارد.
به همین دلیل است که در قانون مجازات اسلامی کسی را که مرتکب خیانت در امانت شده است ،
برایش مجازاتی در نظر گرفته اند.
هنگامی که چیزی از طرف صاحبش یا با اجازه صاحبش به شخصی سپرده می شود ، عمل امانت دادن انجام شده است.
مال امانت داده شده هم می تواند به توصیه صاحب مال در مسیر خاصی مصرف بشود
یا این که توسط او باز پس گرفته شود.
خیانت در امانت هنگامی رخ می دهد که کسی که مال را به او سپرده اند ،
یکی از موارد زیر را انجام داده باشد، در این صورت است که مجازاتی برای او در نظر گرفته می شود:
مجازاتی که برای این جرم در نظر گرفته می شود بستگی به شرایط مختلف دارد
و می تواند بسته به نظر و تشخیص قاضی و رضایت دادن یا ندادن شاکی از حبس تا تبعید متغیر باشد.
بر اساس قانون مجازات اسلامی ممکن است برای خیانت در امانت حکم شش ماه تا سه سال زندان تعیین شود
و در صورتی که شاکی رضایت بدهد مجازات مشمول تخفیف خواهد شد.
ماده قانون ۶۷۳ و ۶۷۴ اصلی ترین ماده های قانونی تعیین کننده مجازات خیانت در امانت هستند.
هم چنین بر اساس ماده قانون ۱۹ در قانون مجازات اسلامی دادگاه می تواند
مجازات هایی چون محروم شدن از حقوق اجتماعی ، ممنوعیت اقامت در منطقه خاص و یا تبعید به جایی دیگر
را برای مجرم تعیین کند.