کلاهبرداری عبارت است از وادار کردن دیگری بر تسلیم اموال اعم از منقول
و غیر منقول به واسطه حیله وتقلبی که توسط فاعل انجام می گیرد
و مجنی علیه تحت تاثیر آن قرار می گیرد و تعریف قانونگذار از کلاهبرداری عبارت است
از توسل به وسایل متقلبانه و بردن مال غیر وجه افتراق کلاهبرداری و سرقت در این است
که بردن اموال منقول یا غیرمنقول در جرم کلاهبرداری با رضایت مالک است
ولی در سرقت بردن اموال بدون رضایت مالک است.
عنصرمادی : توسل به وسایل متقلبانه و بردن مال غیر
عنصر معنوی : جرم کلاهبرداری از جرائم عمدی است و لذا نیازمند علم و قصد است.
متعلق علم این است که اولاً بدانیم موضوع مالیت دارد دوماً بدانیم که مال متعلق به غیر است.
لذا علم به متقلبانه بودن وسیله و قصد اضرار به غیر تشکیل دهنده این عنصر هستند.
بر اساس ماده ۱ قانون تشدید مجازات مرتکبین ارتشاء و اختلاس وکلاهبرداری مرتکب این جرم
به رد اصل مال به صاحبش ، جزای نقدی معادل مالی که اخذ نموده و به حبس از ا تا ۷ سال حبس محکوم خواهد شد .
حال چنانچه مرتکب کارمند دولت باشد مشمول ماده ۳ قانون تشدید مجازات مرتکبین ارتشاء ، اختلاس و کلاهبرداری خواهد بود.
*صرف دروغگویی کافی برای کلاهبرداری نخواهد بود .
*این جرم جزء جرائمی است که شروع به آن نیز جرم مستقل شناخته می شود
و این مسئله در قسمت اخیر ماده ۶۴۱ قانون مجازات بیان گردیده و تعریف قانونی آن عبارت است
از توسل به وسایل متقلبانه برای بردن مال غیر مثالی که می توان به آن اشاره کرد :
اینکه شخصی از وسیله متقلبانه کارت نیروی انتظامی استفاده می کند ولی در حین اجرای عملیات دستگیر می شود
و جعلی بودن کارت محرز میشود، در این صوت هرچند شرط بردن مال و اضرار به دیگران تحقق پیدا نکرده است
اما عمل شخص از دیدگاه قانون جرم است و مجازات مستقلی دارد.
خصوصیات جرم کلاهبرداری
۱-این جرم با فعل مثبت تحقق می یابد.
۲-این جرم یک جرم آنی است یعنی با تسلیم مال مورد نظر کلاهبردار تحقق پیدا می کند.