تخریب
تخریب به معنی ویران کردن و خراب کردن است.
در اصطلاح حقوقی نیز خرابی به معنی تباه کردن ابنیه و خراب کردن اموال، استعمال می شود.
تخریب عبارت است از ایراد صدمه ی عمدی که منتهی به نقصان یا از بین رفتن مال یا شی ء متعلق به غیر گردد.
تخریب نه تنها مسئولیت مدنی برای جبران خسارت به وجود می‌آورد، بلکه در شرایطی جرم است و قابل مجازات می‌باشد.
خرابی به گستره‌ای از رفتارهای گوناگون گفته می‌شود که ارزش مورد حمایت قانون را به طور جزیی
و یا کلی از میان می‌برد یا از کار می‌اندازد. از خرابی محیط زیست گرفته تا خرابی اموال فرهنگی تاریخی
و نیز از خرابی صنایع بنیادین و موسسات گرفته تا خراب کردن اسناد و دفاتر دولتی، همگی در زیر مجموعه خرابی قرار می‌گیرند.
جرم خرابی از جمله جرایم عمدی است و مطلق ایراد ضرر از ناحیه ی مرتکب کفایت می کند.
جرم اغتشاش هم در قانون مجازات اسلامی و هم در قانون جرایم رایانه‌ای جرم انگاری شده است.
براساس ماده ۶۷۷ قانون مجازات اسلامی مجازات چنین جرمی حبس از شش ماه تا سه سال می باشد.
موضوع جرم خرابی و اغتشاش مال منقول یا غیر منقول است. به طور کلی خرابکاری فیزیکی را در برمی گیرد.
خرابکاری رایانه‌ای، عنوان عامی است که هم خرابی و هم اخلال را در بر می‌گیرد.
هر کس به طور غیرمجاز دادههای دیگری را از سیستمهای رایانه‌ای یا مخابراتی یا حاملهای داده،
حذف یا خراب کردن یا مختل یا غیرقابل پردازش کند، به حبس از شش ماه تا دو سال یا جزای نقدی
از ده تا چهل میلیون ریال یا هر دو مجازات محکوم خواهد شد.
عناصر تشکیل دهنده جرم توهین:
الف) عنصر قانونی جرم توهین: عنصر قانونی جرم توهین در قوانین جاری عبارت است از مواد
۵۱۳ ، ۵۱۴ ، ۶۰۸ ، ۶۰۹ ،۶۱۹ قانون مجازات اسلامی و ماده ۲۶ قانون مطبوعات ، هم چنین مواد ۴۸ و ۴۹ قانون
جرایم نیروهای مسلح را نیز می توان نام برد.
ب)عنصر مادی جرم توهین : رکن مادی جرایم توهین به صورت مشترک در تمام آنها شامل رفتار مرتکب
به شرط مشخص بودن طرف و موهن بودن رفتار توهین آمیز و مطلق بودن آن است.
ب)عنصرروانی جرم توهین: جرم توهین و فحاشی از جمله جرایم عمدی است و که نیازمند به علم و
آگاهی مرتکب به وهن آور بودن رفتاریا گفتار یا نوشتاری است که به حیثیت و شرافت طرف مقابل لطمه وارد می سازد
به طوری کلی سوء نیت در جرم توهین و فحاشی مفروض می باشد و احتیاج به اثبات ندارد
و اثبات خلاف آن به عهده متهم می باشد در توهین مشدد شخص مرتکب علاوه بر داشتن قصد اهانت
باید شخصیت طرف توهین را بشناسد و از سمت و مقام او آگاهی داشته باشد و گرنه عمل او توهین ساده است.