قتل

قتل را در متون فقهی ازهاق نفس معصومه تعریف کرده ­اند.

مفهوم اصطلاحی کشتن ، سلب حیات از یک انسان بدون مجوز قانونی یا سلب حیات انسانی که مورد حمایت قانون است.

آغاز حیات، تولد انسان یعنی زمان جدا شدن از رحم با قابلیت زنده ماندن است و پایان حیات مرگ مغز است.

کشتن با توجه به عنصر روانی مرتکب به سه دسته­: قتل عمد، شبه عمد و خطای محض تقسیم می­شود.

قتل عمد زمانی رخ می­دهد که مرتکب قصد انجام فعل و قصد نتیجه یعنی کشتن فرد را دارد.

طبق قانون سه حالت دیگر نیز مشمول عنوان قتل عمد می­شود:

۱-زمانی که فرد قصد انجام فعل نوعا کشنده را دارد گرچه قصد نتیجه ندارد.

۲-زمانی که فرد قصد نتیجه ندارد و فعل نیز نوعاً کشنده نیست ولی نسبت به مخاطب (به دلیل بیماری و…) کشنده است.

۳-زمانی که فرد قصد ایراد جنایت دارد گرچه افراد معینی مقصود او نمی­باشد. مثل بمب­گذاری

مجازات این جرم عمد، قصاص است. قصاص حق الناس است ولی در صورت

عدم اجرای قصاص به دلیل گذشت شاکی یا هر علت دیگر، مرتکب تعزیر خواهد شد.

قتل شبه عمد زمانی رخ می­دهد که مرتکب قصد فعل نوعاً غیر کشنده دارد

اما قصد نتیجه ندارد. قتل به دلیل تقصیر نیز شبه عمد محسوب می­شود.

اگر فرد جهل به موضوع داشته باشد، این جرم ارتکابی، شبه عمد خواهد بود.

جهل به موضوع یعنی مرتکب نداند موضوع رفتار وی انسان است.

یا اگر انسان است نداند نفس معصوم است بلکه معتقد به مهدورالدم بودن (فردی است که کشتن وی جایز است) باشد.

کشتن خطای محض زمانی رخ می­دهد که فرد نه قصد فعل و نه قصد نتیجه دارد.

جنایت در خواب و بیهوشی و جنایت توسط صغیر و مجنون خطای محض است.