سرقت

سرقت

 

سرقت عبارت است از ربودن مال متعلق به غیر. ربودن

در لغت به معنای برداشتن و به چنگ آوردن است. پایه اصلیسرقتسرقت،.ربودن.

مال دیگران بدون اجازه و رضایت صاحب اصلی آن می باشد.

موضوع دزدی مالی است که قابلیت تملک و ربودن را داشته باشد.

هر چیزی که قابل تغییر به پول باشد مال محسوب می شود.

قابلیت ربودن مال، به معنی لزوم منقول بودن مال موضوع جرم می­باشد

و نتیجه دزدی خارج شدن مال از حیطه­ی اقتدار مالک است.

بنابراین جرم دزدی مقید به نتیجه است.

انسان مال محسوب نمی­شود؛ بنابراین ربودن فرد انسانی دزدیمحسوب نمی­ شود.

بلکه جرم مستقل دیگری است.

دزدی در قانون مجازات اسلامی از نظر مجازات دو قسم دارد. اول دزدی های موجب حد پیش بینی شده

در بخش حدود، دوم دزدی های تعزیری ساده و مشدد پیش بینی شده در بخش تعزیرات.

به موجب ماده ۲۶۸ قانون مجازات اسلامی دزدی در صورتی که دارای شرایط زیر باشد موجب حد است:

۱.شیئ مسروق شرعاً مالیت داشته باشد.

۲. مال مسروق در حرز باشد.

۳. سارق هتک حرز کند.

۴. سارق مال را از حرز خارج کند.

۵. هتک حرز و سرقت مخفیانه باشد.

۶. ارزش مال مسروق در زمان اخراج از حرز، معادل چهار و نیم

نخود طلای مسکوک باشد. و …  و به موجب ماده ۶۵۱ قانون تعزیرات

اگر سرقت جامع شرایط حد نباشد عنوان تعزیری خواهد داشت و مجازات­هایی از جمله حبس و شلاق تعزیری دارد.

حد سرقت بیش از سهم فرد در مال مشاع مشروط به رسیدن به حد نصاب موجب اجرای حد سرقت است.

حد سرقت در مرتبه ی اول قطع چهار انگشت دست راست سارق، در مرتبه دوم، قطع پای

چپ سارق از پایین برآمدگی، در مرتبه سوم، حبس ابد و در مرتبه چهارم، اعدام است هرچند سرقت در زندان باشد.